Onderzoek naar effect van frequent mixen van mest op emissies

Het doel van de proef is het verkrijgen van betrouwbare reductiecijfers van de broeikasgassen en ammoniakemissies bij het toepassen van verschillende mestmengtechnieken in stallen voor melkvee. In bestaande ligboxenstallen komen veel mestkelders in de praktijk nooit helemaal leeg en blijft er altijd oude mest achter. Deze mest is een goede voedingsbodem voor rottingsprocessen die leiden tot broeikasgassen, zwavelwaterstof en ammoniak. Op Dairy Campus wordt onderzocht in hoeverre het frequent mixen een positief effect heeft op deze processen en kan bijdragen aan het verminderen van methaan- en ammoniakemissie.

In verschillende meetronden van ongeveer 3 maanden worden verschillende mixmethoden toegepast. Hierbij is onderscheid gemaakt in 2 methoden, namelijk het mixen van mest met lucht en het mechanische mixen van mest. Bij de eerste methode wordt drijfmest elke dag kortstondig meerdere malen per dag gemixt met luchtbellen. Daarnaast is mest op de reguliere manier gemixt, namelijk door middel van een mechanische mixer die de mest ‘rondtrekt’ In de praktijkstal zijn nu voor deze 2 methoden meetgegevens verzameld.

Tijdens deze eerste meetperiode zijn de emissies van methaan, lachgas, kooldioxide en ammoniak continue geregistreerd. En is het daarnaast het energieverbruik bijgehouden. In de ene unit is de mest in de kelder elke dag 4 x 2 uur gemixt en in de andere unit was dat 4 x 1 uur. De verwachte resultaten uit deze praktijkproef kunnen voor een grote groep veehouder relevant zijn. Deze techniek is namelijk toepasbaar in zowel bestaande als nieuw te bouwen stallen.