Mixen van melkveedrijfmest met lucht vermindert de ammoniakemissie niet

Uit Literatuuronderzoek ontstaat een wisselend beeld wat betreft de invloed van mixen op de ammoniakemissie. De meeste metingen zijn gedaan bij een mestsilo buiten de stal. Niet mixen leidt in die situaties tot korstvorming op het mestoppervlak en die korst zorgt voor een lagere ammoniakemissie. Maar in een mestkelder onder een roostervloer wordt van bovenaf, door de roosters, continue verse mest en urine toegevoegd. De gedachte is dat in die situatie korstvorming juist leidt tot een hogere ammoniakemissie omdat er urineplassen kunnen blijven staan op de korst. Frequent mixen zou in dat geval moeten leiden tot een lagere ammoniakemissie.

Tussen 2016 en 2018 zijn 4 afzonderlijke experimenten uitgevoerd in de milieustal op Dairy Campus. Metingen in een afdeling waarin de mest frequent werd gemixt zijn vergeleken met een afdeling waar niet werd gemixt. Daarbij zijn verschillende mixmethoden toegepast: mixen met lucht en mixen met een mechanische mixer. Bovendien is bij het luchtmixen gevarieerd de mixfrequentie. Uit de metingen blijkt dat er geen reductie van de ammoniakemissie optreedt bij frequent mixen van drijfmest. Daarbij maakt de mixmethode, mixfrequentie of mixduur niet uit. De eerder gemeten reductie van ammoniakemissie door frequent mixen met lucht bleek dus niet herhaalbaar. Omdat uit internationale onderzoeken wel een reductie van de methaanemissie is gebleken, worden de metingen voortgezet met de nadruk op de emissie van broeikasgassen.

Zie voor meer informatie het rapport Ammoniakemissie tijdens frequent mixen van drijfmest met lucht van Wageningen Livestock Research.