Biologisch aanzuren van mest kan emissie fors reduceren

De eerste conclusie is dat biologisch aanzuren tot een pH-waarde van 5 tot 5,5 technisch goed uitvoerbaar is op praktijkschaal. Puntmetingen in de stal en incubatiemetingen laten zien dat ammoniak- en methaanemissie uit mest sterk is te reduceren en wel met meer dan 90%.

Wanneer de roostervloer gespoeld gaat worden met dunne fractie die resteert nam scheiding van de aangezuurde mest  is ook een grote reductie van de vloeremissie mogelijk. Er zijn stalmetingen nodig om de totale emissiereductie in de stal in die situatie vast te stellen.

De biogasproductie uit aangezuurde mest bedraagt meer dan het dubbele van reguliere mest en bedroeg in deze pilot ongeveer 50 m3 per kuub mest. Bovendien verkort aangezuurde mest de verblijftijd in een vergister met een factor 2 tot 3 wat het rendement van de vergister vergroot.

Scenarioberekeningen laten zien dat mestvergisting van aangezuurde mest op mesthubniveau in combinatie met stikstofstrippen de meeste voordelen biedt voor emissiereductie, stikstofbenutting en energieproductie van groen gas. Potentieel kan zo meer dan 70% verlaging van de ammoniakemissie worden bereikt.

Na invoeren van de ‘Bijmengverplichting’ in 2027 kan biologisch aanzuren van mest in combinatie met mestvergisting naar verwachting al economisch rendabel worden met de mest van 600 tot 1200 melkkoeien.  Bij  opschaling naar mesthubs voor meer dan 3000 koeien is er een positieve business case.

Meer informatie is te vinden in het rapport 'Praktijkproef biologisch aanzuren mest in een rundveestal'.