'Er is enorm veel fosfaat in Nederlandse bodems aanwezig'

Hoge fosfaatgehalten in de bodem leiden tot uitspoeling van fosfaat naar het grond- en oppervlaktewater en problemen met de waterkwaliteit. Om gewassen te produceren binnen de grenzen van het milieu is het daarom nodig om agronomische doelen met milieudoelen te integreren in bemestingsadviezen, stellen de onderzoekers.

In 84% van het landbouwareaal blijken de fosfaatgehalten van de bodem hoger dan wordt aanbevolen in agronomische bemestingsadviezen. Er bestaat hierdoor ruimte om fosfaatgehalten in de bodem te verlagen zonder in te leveren op gewasopbrengst. Dat kan echter economische gevolgen hebben. Een negatieve fosfaatbalans kan gepaard gaan met extra mestafzet en daarmee hogere kosten.

In hun analyse hebben de onderzoekers doorgerekend wat het effect is op gewasopbrengst als de fosfaatgehalten in landbouwbodems worden verlaagd tot een waarde die verantwoord is voor waterkwaliteit. In de meeste gevallen leidt dit niet tot significante dalingen in gewasopbrengst. Op sommige bodems echter wel; dit gaat vooral om bodems met zeer lage gehalten aan amorfe ijzer- en aluminium-(hydr)oxiden in de bodem. Deze bodems hebben van nature een lage capaciteit om fosfor te binden.

Meer informatie is te vinden in de  publicatie 'Using the phosphorus saturation degree as a guide for sustainable phosphorus management balancing crop production and water quality objectives' in Journal of Environmental Management.