Pilot irrigatiebuizen van mest op Aeres Farms

Fertigatie maakt opgang in de akkerbouwer met name in hoogrenderende gewassen. Een nadeel vormen de plastic resten die na het seizoen in het perceel achterblijven. Daar is geen sprake van met de mestvezelslangen van Arjan Prinsen. Op een uienperceel van Aeres Farms liggen op een uienbed van 55 meter aan de twee buitenste rijen de mestvezelslangen.

De sleuven gingen niet gemakkelijk de grond in. Studenten hebben met een sleuvenfrees sleuven van 14 centimeter diep gegraven. Daar zijn de stukken mestvezelbuis vervolgens ingelegd. Een andere uitdaging vormde het koppelen van de buisdelen. De oplossing werd gevonden in wc-rolletjes. De buizen werden met vette klei en met de wc-rolletjes als tussenstuk aan elkaar geplakt. Daarna is een net zaaibed gemaakt door ondiep met een eg over het perceel te gaan.

Om water door de irrigatiebuizen te krijgen is zowel aan het begin als aan het einde van het bed een gat gegraven. Daar loopt het water voorzichtig doorheen met behulp van een pompunit. Het gat heeft een overloop met vochtsensor: als de sensor reageert, is de poel vol. Vanwege de vele regen van het  afgeslopen seizoen heeft de pompunit amper aangestaan.

De studenten hebben wel vertrouwen in het systeem. De slangen absorberen heel veel water. In tijden van droogte geeft de buis water met nutriënten af. De onderzoeksvraag van de studenten draaide om het verschil tussen normale druppelslangen en de mestbuizen in beeld te brengen. Vanwege het natte teeltseizoen focussen ze zich nu vooral op het verbeteren van de mestvezelslangen.