NAV: 'Oplossen van mestcrisis mag niet ten koste van akkerbouwsector gaan'

De NAV wijst op de landelijke invoering van bufferzones langs waterlopen waar geen mest en gewasbeschermingsmiddelen mogen worden toegepast dat in het zevende Actieprogramma nitraatrichtlijn is doorgevoerd. In de akkerbouw heeft dit volgens de organisatie veel grotere gevolgen voor het bedrijfsresultaat dan in de melkveehouderij. In de akkerbouw betekenen de bufferstroken een direct verlies van het beteelbaar oppervlak tot 4%, terwijl melkveebedrijven bufferstroken op grasland wel kunnen blijven benutten bij het beweiden.

De akkerbouwersorganisatie wijst er bovendien op dat er in een aantal grote akkerbouwgebieden er geen opgave met betrekking tot de waterkwaliteit is en dat de effectiviteit van bufferstroken op gedraineerde kleigrond sowieso twijfelachtig is. Ook het aanwijzen van generieke bufferzones rondom Natura 2000-gebieden en van nutriënt komen voort uit de wens om de derogatie voor de melkveehouderij te behouden, terwijl het ook de akkerbouw sterk raakt.

De NAV heeft wel aan minister Adema van LNV wel een andere suggestie gedaan om het acute mestprobleem te helpen oplossen. In de akkerbouw mag jaarlijks maximaal 170 kilo stikstof uit dierlijke mest per hectare worden gebruikt. Door de beperkt beschikbare ruimte in de fosfaatbemesting gebruiken veel akkerbouwers minder stikstof uit mest dan mogelijk is.

De fosfaatruimte na de de invoering van de nieuwe fosfaatindicator in veel gebieden sterk afgenomen. De fosfaatnorm is voor veel gewassen op kleigronden zo laag geworden dat uitmijning van de grond plaatsvindt. In deze gebieden zou de fosfaatruimte kunnen worden vergroot, waardoor er ook direct meer ruimte komt om dierlijke mest te plaatsen.