Minder emissie in de vleesvarkensstal met het VeDoWs-systeem

In het stalsysteen kennen de hokken voor vleesvarkens een roostervloer, een dichte bolle vloer en opnieuw een roostervloer. Onder de roostervloeren liggen betonnen L-platen met een lichte helling naar het midden. Onder deze profielen bevindt zich een giergoot waarin de urine samenvloeit. De giergoot staat in verbinding met een groter gierkanaal waar alle urine wordt opgevangen tot deze wordt afgelaten naar een groter reservoir buiten de stal. De L- en giergoten zijn prefab elementen die ter plaatse gemonteerd en verlijmd worden.

In het midden van de profielen ligt een inoxketting die verbonden is met een schuif. Deze mestschuif schuift de mest om de 8 uur weg naar een centrale afvoerband. Hierdoor komt de urine niet in contact met de vaste mest en wordt ammoniakvorming verhinderd. Er wordt slechts beperkt gebruik gemaakt van elektronische technieken en de motoren hebben een relatief laag vermogen waardoor het energieverbruik beperkt is. Het systeem maakt geen gebruik van water.

De lagere kosten voor mestafzet zin naast de lagere emissies een ander belangrijk voordeel. Als ervoor gekozen wordt om alle mest af te zetten, bedraagt het verschil tussen 1 ton traditionele varkensdrijfmest en 1 ton gescheiden VeDoWs-mest ongeveer 7 euro per ton. In een scenario, waarbij dunne fractie uitgereden wordt op eigen land bedraagt het verschil 8,5 euro per ton.