Verlagen van ammoniakemissie in een varkensstal is complex

Onder de roosters van de dragende zeugenstal van Van Santvoort zit een vloer met aan beide zijden een helling van 8% naar een giergoot toe. De vaste mest wordt iedere twee uur met een schuif uit de stal verwijderd. De verwachting is dat hiermee een emissiereductie van 70% haalbaar moet zijn. Omdat provincie Noord-Brabant een vermindering van de emissie met 85% vraagt is de stal ook uitgerust met een luchtwasser.

Aarnink stelt dat het aanpakken van de emissie bij de bron een goede keuze is om te zorgen voor een beter stalklimaat. Het is echter niet eenvoudig om daarmee een hoge ammoniakreductie te bewerkstelligen. Hij verwacht dat varkenshouders vaker genoodzaakt zullen zijn om een combinatie van technieken toe te passen. Een van de aandachtspunten bij het zoeken naar mogelijkheden voor een lagere emissie is de werking van het enzym urease dat wordt geproduceerd door bacteriën die in de vaste mest zitten. Het enzym breekt het ureum uit de urine af tot ammoniak.

Volgens Aarnink is het niet zo dat er alleen ammoniak kan worden gevormd wanneer urine en mest bij elkaar komen. Als er eenmaal op een vloer terecht is gekomen, dan blijven de bacteriën die urease produceren daar aanwezig. De bacteriën blijven in de biofilm op de vloeren en roosters in leven zolang ze regelmatig in aanraking komen met urine, ook als er geen vaste mest meer op de vloer komt. Schoonboenen of schoonspuiten van de vloer is niet afdoende om de biofilm en de bacteriën weg te krijgen.

Om de werking van urease te stoppen, is het een optie om een ureaseremmer in te zetten. Dat kan een middel zijn dat de werking van het enzym stopt of een ontsmettingsmiddel dat de biofilm samen met de ureasevormende bacteriën aanpakt. Op het bedrijf van Van Santvoort zal daar ook onderzoek naar worden gedaan.