Duitse wetenschappers zien veel perspectief in aanzuren van mest

Het aanzuren van mest in de mestkelder van de stal kan onder bepaalde omstandigheden gevaarlijk zijn, aangezien er giftig waterstofsulfide kan ontstaan. Daarom is het proces uit de stal gehaald. Om de paar dagen wordt de drijfmest in een speciale roerbak gepompt waar het wordt gemengd met zwavelzuur. De vers aangezuurde drijfmest wordt vervolgens weer in de drijfmestkelder gepompt.

De ammoniakemissie verminderde in het onderzoek met iets minder dan 40%, maar als de methode wordt geoptimaliseerd, is een reductie van meer dan 60% denkbaar, menen de onderzoekers. Ook de ammoniakemissie bij het uitrijden van de voorbehandelde mest is beduidend lager. Doordat de aangezuurde mest bovendien meer stikstof en zwavel bevat dan normaal, heeft het bovendien een betere bemestende werking.

Een andere observatie was  dat verzuring ook de vorming van methaan onderdrukt. De uitstoot van methaan uit mest ging met circa 65% omlaag. De retrofit-methode brengt kosten met zich mee, maar is relatief goedkoop in vergelijking met dure aanpassingen in de stal. Ook biedt het extra voordelen voor de boer in de vorm van verbeterde bemestingswaarde van de drijfmest.

De Duitse wetgeving laat toepassing momenteel echter nog niet toe. Het toevoegen van zuur aan opgeslagen mest is alleen toegestaan als de mestgoot vooraf is afgesloten met een speciale folie. Dat zou de methode veel duurder en de onderzoekers menen dat deze maatregel niet nodig is, want ondanks de iets lagere pH in de mest slijten de wanden van de mestgoten niet significant sneller.