Nieuwe fosfaatindicator heeft consequenties op kleigrond

Sinds het zesde Actieprogramma Nitraatrichtlijn worden de fosfaatindicatoren P-Al en P-CaCl2 gebruikt. Hierdoor is de plaatsingsruimte voor fosfaat op kleigronden beperkter geworden en is er wat meer ruimte op zand. Milieutechnisch is de verschuiving van plaatsingsruimte van klei naar zand onlogisch. Betrokkenen noemen heroverwegen van de conversie van Pw naar de nieuwe indicatoren wenselijk.

Een ander bouwplan of compost in plaats van mest drukt op de saldo's of verhoogt de kosten per hectare met tot 10 tot 80 euro per hectare. De saldo's bij een ruimer bouwplan kunnen 100 tot 600 euro lager liggen. Daarnaast is er geen onbeperkte beschikbaarheid van vaste mest en compost en kunnen prijzen bij schaarste nadelig uitpakken voor de akkerbouwer. Telers kunnen onnodig financiële consequenties ondervinden van de fosfaatregels, zonder dat de milieuprestaties beter worden. Het risico op emissies van fosfaat op klei en zavel is laag. Op zand is dat risico juist groter, terwijl daar wat meer ruimte kwam.

Meer informatie is te vinden in het rapport 'Effect verlaagde fosfaataanvoer op het organische stofgehalte' van NMI Agro en Wageningen University & Research.