Direct afvoeren van kalvermest kan resulteren in lager poorttarief bij vergister

De scenario’s zijn zowel voor blankvleeskalveren als voor rosévleeskalveren uitgewerkt waarbij de mest wordt verwerkt. Bij de mestverwerking wordt de ingaande drijfmest gescheiden. De dikke fractie wordt verwerkt tot mestkorrels en uit de dunne fractie wordt een stikstof- en kaliumconcentraat gewonnen. In de scenario’s met mestverwerking zijn varianten doorgerekend met 250.000 ton en 750.000 ton per jaar ingaande drijfmest. Dit is gedaan om het effect van schaalgrootte in te kunnen schatten. Daarnaast is een variant doorgerekend waarbij de dikke fractie niet verder wordt verwerkt.

Op basis van de modelberekeningen concluderen de onderzoekers dat de emissies van ammoniak bij blanke kalveren het laagst is bij het scheiden van feces en urine in de stal in combinatie met verdere verwerking van de mest. Ook een scenario met dagelijkse afvoer van mest uit de stal leidt tot een forse reductie van de emissie. Ten opzichte van het reguliere scenario is de verlaging van de uitstoot respectievelijk 56% en 67%.

Naast emissieberekeningen is ook onderzocht wat economisch het gunstigste scenario is, uitgedrukt in een benodigd poorttarief. Dit is gedaan voor de scenario’s met mestverwerking. Hieruit komt de combinatie van dagverse mest en mestverwerking als beste naar voren. Dit komt door de hogere verwachte biogasopbrengst. Er is een poorttarief van 12 euro per ton nodig om uit de kosten te komen. Bij aparte verwerking van de feces- en urinefractie is het benodigd poorttarief iets hoger.

Het blijkt bij een schaalgrootte van 250.000 ton ingaande drijfmest per jaar economisch niet interessant om de dikke fractie verder te bewerken tot een mestkorrels. In alle scenario’s leidt een grotere schaal van 750.000 ton verwerking per jaar tot een aanzienlijke kostenverlaging van 5 à 7 euro per ton ingaande mest. Bij deze schaal is het wel of niet verder verwerken van dikke fractie tot een mestkorrels kostenneutraal.