Experimenten met toevoegen van ongebluste kalk aan vaste kalvermest

Het mestverwerkingsproces met ongebluste kalk leidde tot wisselende resultaten. Gemiddeld werd een emissie van 73,5 gram ammoniak per ton kalverfeces gemeten tijdens de mestbewerking. Wel bleken ook na 18 uur nog niet gestopt. De emissies namen af naar circa 3 gram ammoniak per uur. Met een nageschakelde luchtwasser wordt de ammoniakemissie vanuit de mestverwerking 7,4 gram ammoniak per ton kalverfeces.

Een deel van de afname van stikstof in het mestproduct is niet te verklaren met de gemeten emissies. De gemeten gemiddelde stikstofemissie is circa 9% van de totale verminderde hoeveelheid stikstof in de mest na de mestbewerking. Mogelijke verklaringen zijn onzekerheden en foutenmarge bij mestmonsters en mest analyses, en de vastlegging van stikstof in mineralen die bestand zijn tegen destructie voor de analyse. Ook kan niet worden uitgesloten dat sprake is van kleef van ammoniak aan het gebruikte tentdoek, waardoor de emissie mogelijk langer doorgaat.

De emissies aan broeikasgassen methaan, lachgas en koolstofdioxide waren niet noemenswaardig. Gemiddeld genomen is een bijdrage van 0,55 oudeureenheden per seconde per dierplaats aan geuremissies te verwachten. Dit is relatief laag ten opzichte van de te verwachten geur emissies uit de stal. Met nageschakelde luchtwasser wordt de geuremissie vanuit de mestverwerking 0,3 oudeureenheden per seconde per dierplaats.

Meer informatie is te vinden in het rapport 'Emissiemetingen mestmengmachine - Emissiemetingen aan mestmengmachine na toevoegen van ongebluste kalk aan vaste kalvermest'.