Belgische veehouder combineert vergisting van varkens- en rundermest

Het vergisten van de mest gebeurt in een geïsoleerde, roestvaststalen tank met daarin een kunststof mestzak. De twee gasmotoren, met generatoren, koolstoffilters en overige techniek om energie te produceren uit gas bevinden zich in een twintigvoets zeecontainer. Twee robots in de ligboxenstal verzamelen de rundermest. De dikke fractie van de vleesvarkensmest wordt met een  mesttank aangevoerd.

In de vleesvarkensstal wordt via het VeDoWS-systeem via een giergoot en schraper de urine en vaste delen in de mest van elkaar gescheiden. De dikke verse vleesvarkensmest gaat vervolgens samen met de rundermest in de vooropslag van de vergister. De vergister haalt een gemiddeld rendement van 92%. De mest verblijft 30 dagen in de vergister. Daarna gaat het digestaat door een scheider. De dikke fractie wordt gebruikt als bedding in de ligboxen van de koeienstal.

De dunne fractie van het digestaat bevat gemiddeld 4,1 kilo stikstof en 1,5 kilo fosfaat per ton. Dit product wordt uitgereden op het eigen grasland en afgezet bij akkerbouwers en groentetelers in de omgeving. In de toekomst hoopt Hanssens nog te investeren in een stikstofstripper om de ammoniakale stikstof uit de dunne fractie van het digestaat te verwijderen. Na een dergelijke bewerking kan de veehouder een dubbel zo groot volume van de dunne fractie kwijt op de eigen grond en kan hij het concentraat mogelijk afzetten als kunstmestvervanger, zodra de Europese wetgeving dit toestaat.

Bioelectric, het bedrijf dat de vergister leverde, rekende in 2020 met een terugverdientijd van zeven jaar. Door de hoge elektriciteitsprijs en betere afzetmogelijkheden van bewerkte mest wordt deze termijn korter, aldus Hanssens. De investering in de vergister met WKK bedroeg circa 250.000 euro. Dat is exclusief de kosten voor een vloer met fundering en de gebruikte pompen.