Biofilter oxideert vrijkomend methaan uit mestopslag

Het Wageningse onderzoek maakt onderdeel uit van Integraal Aanpakken, een programma waarin wordt gewerkt aan een duurzame klimaatverantwoorde veehouderij. Het onderzoek vindt plaats in opdracht van het ministerie van LNV. In 2019 werd gestart met het opbouwen van een kleine proefopstelling. Om te beschikken over een constante methaanstroom voor het filter is de proefopstelling verplaatst naar een operationeel kalverhouderijbedrijf. 

Vanuit een gasdichte mestopslag wordt biogas afgevangen en vervolgens in een biofilter geblazen. Zo worden methaan en zuurstof samengebracht in het filterbed. In dit filterbed wordt vervolgens methaan door methanotrofe bacteriën omgezet in CO2. Het bovengrondse filter bestaat uit een betonnen bak waarin een filterbed ligt dat bestaat uit organisch materiaal. Het organische materiaal is de voedingsstof voor de methanotrofe bacteriën. De bacteriën zetten het methaan dan om in CO2. De CO2 gaat vervolgens via de bovenkant van het biofilter er uit. 

Sinds 2020 draait het biofilter goed. Toch zijn er nog verschillende punten die vragen om extra aandacht en onderzoek. Het blijft het lastig om in te schatten hoe groot het biofilter moet zijn. De grootte van het filter bepaalt de snelheid en hoeveelheid methaan die kan worden omgezet. Daarnaast ist de methaanconcentratie van belang. Het filter moet juist zijn afgesteld op de methaanconcentratie. De komende tijd zullen meer proeflocaties worden ingericht bij verschillende type mestopslagen en bedrijven.

Naast de technische aspecten en werking van het systeem is de vraag over welk effect een biofilter op de omgeving heeft. Ook dit onderwerp wordt meegenomen in het onderzoek. Dit geldt vooral voor ondergrondse biofilters. Rondom deze biofilters houden onderzoekers de bodem- en waterkwaliteit nauwlettend in de gaten. Na afloop van het  onderzoek hopen ze een kant-en-klare techniek te kunnen opleveren die simpel toe te passen is in de praktijk.