Provincie mocht vergunning van mestverwerker in Nistelrode niet wijzigen

In september 2013 werd een vergunning verleend voor een mestverwerkingsinstallatie met co-vergisting in Nistelrode. In deze vergunning stond dat er per jaar maximaal 36.000 ton dierlijke mest mocht worden ingenomen en verwerkt binnen het bedrijf en 36.000 ton co-substraten. In februari 2014 werd dit gewijzigd naar maximaal 36.500 ton dierlijke mest en 35.500 ton co-substraten per jaar. De geurbelasting mocht volgens deze vergunningen bepaalde grenzen niet overschrijden.
 
In 2018 legde de provincie een dwangsom op aan het bedrijf omdat er ruim 67.000 ton dierlijke mest was ingenomen op de locatie in Nistelrode. Het mestverwerkingsbedrijf diende in november 2019 en maart 2020 een aanvraag in zodat er meer mest kon worden ingenomen en verwerkt binnen het bedrijf.

De provincie wijzigde in augustus 2020 de omgevingsvergunning zodat er maximaal 72.000 ton dierlijke mest en co-producten per jaar ingenomen mogen worden en verwerkt waarvan maximaal 35.000 ton co-substraten. Buurtbewoners maakten bezwaar tegen deze wijziging van de provincie.

Volgens de rechtbank had de provincie de voorschriften niet mogen wijzigen. Door de wijziging verandert de werking van het bedrijf op een aantal onderdelen. Zo kan het bedrijf nu een monovergister exploiteren en resteert er een fors grotere hoeveelheid digestaat na de verwerking van mest.

In de oude vergunningen uit 2013 en 2014 stond ook dat het bedrijf bepaalde grenzen wat betreft geurbelasting niet mocht overschrijden. De door de rechtbank ingeschakelde deskundige concludeert dat er nu een 3 tot 7 maal hogere geuremissie wordt vergund dan voorheen. Het besluit van de provincie leidt tot een forse toename van de geurbelasting op de omgeving.

De rechtbank vernietigt de gewijzigde omgevingsvergunning en ziet geen aanleiding voor de provincie om een nieuw besluit te nemen. Daarmee blijft de omgevingsvergunning uit 2014 van kracht.

Meer informatie is te vinden in de uitspraak van de rechtbank Oost-Brabant.