Spoelen van mest van roostervloeren reduceert ammoniak fors

In vier afdelingen van 15 melkkoeien, gehuisvest in ligboxen in combinatie met een betonnen roostervloer wordt een vloersysteem, al dan niet met een mestschuif onderzocht, en ook het effect van toedienen van water. Het water is in deze afdelingen op twee verschillende manieren toegediend. Van deze afdelingen is de ammoniakemissie gemeten.

In twee van de vier afdelingen is een sproeisysteem gebruikt dat onder het voerhek is gemonteerd. Deze heeft per afdeling 7 sproeiopeningen die de hele mestgang besproeien. Gemiddeld is daarmee 15 liter water per m2 vloeroppervlak per dag (oftewel 73 liter per dier per dag) toegediend verdeeld over 72 sproeibeurten van 20-25 seconde. In één van deze afdelingen is het sproeien gecombineerd met een roosterschuif die elke 2 uur de vloer schoon schoof.
In een derde afdeling is in één keer een hoeveelheid water in de vrijwel lege kelder gebracht, vergelijkbaar met gemiddeld 54 liter per dier per dag. De emissies in deze drie afdelingen zijn vergeleken met een vierde afdeling waar niets is gebeurd (de referentieafdeling).


De gemiddelde reductie van de afdelingen waarin gespoeld werd was gemiddeld 45%. Daarbij maakt het nauwelijks verschil of er ook nog geschoven werd. Uit het verloop van de emissies tijdens deze behandelingen bleek dat het reductie-effect gedurende de ronden iets toenam. Het gebruik van water door het vooraf in de kelder toe te dienen is minder effectief. De gemiddelde reductie is 18% met een behoorlijk verschil tussen de twee ronden. Het reductie-effect nam tijdens de ronden juist iets af.

Conclusie is dat het gebruik van een forse hoeveelheid water een duidelijk reducerend effect heeft op de ammoniakemissie. Voorwaarde is wel dat het water geregeld toegediend wordt op de vloer en niet in één keer in de kelder. Door elke keer een dun laagje water over de vloer en het mestoppervlak te spreiden wordt het effect groter. Nadeel van het gebruik van water is de toename van de mesthoeveelheid. Tijdens het groeiseizoen hoeft dat niet te leiden tot een tekort van opslagcapaciteit. Gebruik van water sluit dan juist goed aan bij het verdund uitrijden van drijfmest, dat ook een emissie reducerend effect heeft. Aan de andere kant moet tijdens het stalseizoen wel extra opslagcapaciteit beschikbaar komen.

Goede borging van de gebruikte hoeveelheid water, toepassing van water tijdens een deel van het jaar of praktische oplossingen voor extra opslagcapaciteit moeten verder worden uitgewerkt.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Paul Galama van Wageningen UR.