1300 kg stikstof meer in bosbodems dan in 1990

Wanneer dat gecorrigeerd wordt voor uitspoeling naar het grondwater (5 kg N/ha/jaar) en opname door groei van de bomen (ook 5 kg N/ha/jaar) is de depositie zo'n 50 kg stikstof per jaar. Dat is meer dan uit het model Aerius verwacht werd; dat gaat namelijk uit van 28 kg N-depositie per hectare per jaar.
Volgens hoogleraar Wim de Vries komt dat door het 'Hoge bomen vangen veel wind'-effect, waarmee hij bedoelt dat er zo'n vijftig procent meer stof en stoffen worden afgevangen door bomen dan in een open landschap.

De stikstof die op Nederlandse bossen terechtkomt, is met name afkomstig uit de landbouw (ammoniak), het buitenland en uit mobiliteit en transport. In de bosbodem heeft stikstof twee effecten: vermesting en verzuring. Beide leiden tot tot groei van andere plantensoorten die onder deze omstandigheden goed gedijen, waarbij andere soorten juist verdwijnen. De onderzoekers concluderen dat stikstof de afgelopen jaren heeft geleid tot vooral veel vermesting. “De verzuring valt nog enigszins mee”, zegt De Vries, “Dat komt omdat relatief weinig stikstof uitspoelt en alleen dan werkt stikstof verzurend. Omdat bossen naast veel stikstof ook veel basische stoffen vangen zoals calcium, magnesium en kalium, is de verzuring ook beperkt.” Dit dempende effect kan overigens niet oneindig doorgaan omdat de 'sponswerking' van de bossen een grens heeft.

De onderzoekers adviseren op basis van het rapport om zowel de stikstofbelasting te verminderen als om maatregelen te nemen die de bossen kunnen herstellen.
Het rapport beschrijft in detail ook de veranderingen van voorraden koolstof, fosfor, kalium, calcium, magnesium, ijzer en aluminium in bosbodems. Daarin is te lezen dat ook de fosfaatvoorraad op de meeste bospercelen juist is afgenomen.



De met een rekenmodel berekende stikstofdepositie op de onderzochte bospercelen.