Minerale meststoffen vervangen door biogebaseerde meststoffen in aardappelteelt op zandgrond: een casestudy

Een minder geraffineerd product (vloeibare fractie van digestaat (LFD)), twee geraffineerde producten (ammoniumsulfaat (AS) en kaliumconcentraat (KC)), en minerale meststof (MF) worden in het onderzoek vergeleken door het uitvoeren van:

1. een stikstof (N) incubatie-experiment waarbij de N-afgiftesnelheid van de BBF's wordt bepaald,
2. een broeikasgasemissie-experiment waarbij N₂O-, CO₂- en CH₄-emissies na BBF-toepassing worden gemeten,
3. een potexperiment waarbij de bemestende waarde (letterlijk: de vervangingswaarde voor nutriëntenmeststoffen = NFRV) van de BBF wordt berekend, en
4. een full-scale veldproef waarbij de aardappelkwaliteit en -kwantiteit en de resterende N-residuen in de bodem na de oogst worden beoordeeld.

De N-afgiftesnelheid en de bemestende waarde (NFRV) van AS (respectievelijk 142 ± 19% en 1,13) waren hoger in vergelijking met de LFD (113 ± 24% en 1,04) en MF (kunstmest) (105 ± 16% en 1,00). (Zie ook fig. 5 in de publicatie)



De figuur laat zien BBF's prima functioneren als meststof, zowel ten aanzien van stikstof (links) als van kalium (rechts). 

De laagste N₂O-emissies werden waargenomen na toepassing van het minder geraffineerde product (0,02 ± 0,01 per 100 g N toegepast) en het hoogst voor MF-ureum (0,11 ± 0,02 per 100 g N toegepast). In de full-scale veldproef werd geen significant verschil in aardappelopbrengst waargenomen in de percelen die mest kregen in combinatie met BBF of MF.  

Uit deze studie is gebleken dat alle drie de BBF's veilig kunnen worden gebruikt als vervanger van minerale minerale meststoffen of drijfmest bij de teelt van aardappelen op zandgrond, hoewel er nog enkele praktische problemen in verband met de toepassing van BBF moeten worden opgelost. De milieuprestaties van de geraffineerde BBF's AS en KC, waren, wat de N₂O emissie betreft, iets slechter dan de minder verfijnde BBF LFD, terwijl agronomisch de gewasopbrengst iets beter was in het geval van AS. In combinatie met mest vertoonden de BBF's AS en LFD echter geen significante verschillen in gewasopbrengst. De hypothese dat geraffineerde BBF's milieutechnisch en landbouwkundig beter presteren in vergelijking met minder verfijnde BBF's werd daarom verworpen. In vergelijking met MF hadden alle BBF's lagere N₂O emissies maar ook iets lagere gewasopbrengsten (behalve het veld dat alleen met AS werd behandeld). In het algemeen concluderen we dat circulariteit in de landbouw gestimuleerd kan worden door:

1. de praktische problemen op te lossen die zich voordeden bij de toepassing van LFD,
2. ervoor te zorgen dat BBF's op de lijst van RENURE-materialen komen te staan, zodat ze legaal de plaats kunnen innemen van minerale meststoffen, en
3. het terugdringen van het overschot aan drijfmest om het gebruik en eerlijke prijsstelling van BBF-producten te stimuleren.

Het hele artikel is te lezen en te downloaden volgens onderstaande link:
https://www.mdpi.com/2076-3417/12/1/341

Bron:
Hendriks, C.M.J.; Shrivastava, V.; Sigurnjak, I.; Lesschen, J.P.; Meers, E.; Noort, R.v.; Yang, Z.; Rietra, R.P.J.J. Replacing Mineral Fertilisers for Bio-Based Fertilisers in Potato Growing on Sandy Soil: A Case Study. Appl. Sci. 2022, 12, 341. https://doi.org/10.3390/app12010341